Vier jaar geleden….

Vandaag is het alweer 4 jaar geleden dat mijn moeder op 85 jarige leeftijd is overleden.
Natuurlijk is ze heel oud geworden en is ze gelukkig tot ongeveer een jaar voor haar overlijden redelijk gezond geweest.

Maar het gemis blijft, het wordt wel jaarlijks minder en dat is ook goed, maar vergeten doe je je moeder nooit!
En op de momenten zoals vandaag blijf ik er toch wel even bij stil staan, ik herdenk als ware de tijd van haar ziek zijn en haar sterfbed. Dat waren heftige tijden voor ons allemaal.

Het is niet raar dat ik deze zware tijd als eerste blijf herinneren, het heeft op mij een behoorlijke impact gehad. Ik hoop dat mijn herinnering op een gegeven moment over zal gaan in de herinnering in goede tijden met mijn moeder!

In deze tijd van het jaar had mijn moeder altijd bloeiende azalea’s in huis, dus ik plaats hier een mooie azalea op mijn blog!

Alweer 3 jaar geleden….

 

Ik werd vroeg in de ochtend gebeld door mijn oudste broer…..ik weet het nog precies, het was zes uur in de ochtend…..ik was net wakker en zou die dag naar mijn werk gaan……..ik schrok en dacht zal het over Ma gaan……ze was erg slecht afgelopen week…..we hielden elkaar (mijn broers en zussen) op de hoogte via de mail….na ieder gepland bezoek aan onze zieke pa en zieke ma…..zal het nu helemaal niet goed gaan…..worden we opgetrommeld….zal ma weer opgenomen zijn…..

Hallo Annemiek….ik heb geen fijn bericht op deze vroege ochtend…..mijn hart klopte wild….het zal toch niet….zal ma overleden zijn?……Ik heb geen fijn bericht Annemiek, ik bel je om te vertellen dat pa vannacht is overleden….

Het is alweer 3 jaar geleden dat ik dit vreselijke bericht kreeg….wat gaat de tijd toch snel…..het lijkt zo kort geleden…..vergeten doe ik het nooit, ik weet nog heel goed wat er op die dag van dit bericht met me gebeurde….je komt in een malle molen terecht van ongeloof en heftig verdriet, het met elkaar huilen en lachen. het regelen van een begravenis en alles wat daar om heen geregeld moet worden………daarna ging de zorg verder voor onze zieke moeder……zij miste haar man vreselijk, wat wil je na 59 jaar huwelijk……..en 8 weken later…….na 2 beenamputaties en heel veel pijn……gebeurde hetzelfde met mijn moeder……nu waren pa en ma gelukkig weer samen…….en daarna begon voor mij, en mijn 7 broers en 3 zussen het rouwproces…..

Beide sterfdagen zullen ieder jaar in mijn agenda blijven staan om  deze dagen te herdenken…..en  dat je wederom tot de conclusie komt dat je je ouders altijd zal blijven missen…..

Waterdrager….

 

 

 

Mooie Hollandse luchten….

 

Regelmatig moet de watertank van de caravan bijgevuld worden….dit is inmiddels mijn taak geworden……met een gieter en een tuit eraan….er gaat zo`n litertje of 15  in…..je haalt water bij het watertappunt…..soms moet ik twee maal heen en weer….en lijk ik op een waterdrager….. ik heb dit klusje inmiddels in de afgelopen anderhalve week al meerdere keren geklaart….maar toch……ik blijf die angst maar houden……telkens als ik de tuit in de vulopening zet……en het water met een behoorlijke gang naar binnen hoort stromen……dan krijg ik weer die angst…..zal ik naar binnen gaan om te checken…het zal toch niet?……Nee, Miek heb vertrouwen……maar toch…..stel dat die tank ineens lek is geworden….dan sta ik zomaar even 15 liter water in de caravan te gieten….

Gelukkig gaat het tot nu toe iedere keer goed…..het zal nooit wennen!